Marian in VS

Zoals in Nederland is ook hier het fenomeen Thuisblijf moeder of Buitenshuis werkende moeder een heet hangijzer. Ik woon in Alpharetta, een beetje het Wassenaar van Atlanta. Wij wonen in een zeer middelmatig huis (voor Alpharettaanse begrippen), ik noem dit alleen maar om aan te geven dat het ergens anders in Amerika/Georgia er anders aan toe gaat. Om niet te hoeven werken al moeder zijnde wordt bijna als een status symbool gezien hier. Je behoort tot de 'hogere' klasse als je je dat kan veroorloven.

Wij hebben ervoor gekozen dat ik thuis bij de kinderen blijf, met als resultaat dat we niet in een huis wonen met 8 slaapkamers en 5 badkamers. Arme ik!

Ik heb intussen vriendinnen die op dezelfde lijn zitten als ik qua opvoeding, maar dat was wel effe zoeken. De meeste vrouwen doen hun kind op tig sportclubs en andere clubs, wat ik me dus niet kan (en wil) permitteren. Het is ook nog eens zo dat de meeste sporten voor 6 of 10 weken worden beoefend waarna er weer een andere sport wordt gekozen. Met de daarbij behorende attributen: baseball handschoenen, ballen, slagknuppels, helmen, kruisbeschermers, scheenbeschermers, outfit (plus de naam van het kind achterop voor 25 dollar extra) en schoenen. En elk jaar weer opnieuw, want dan zijn ze er natuurlijk uitgegroeid.

Baby's en peuters worden ook in minstens 1 programma per week gedaan. Muziek met medepeuters, gym voor 2 jarigen, zingen met baby's, een buitenlandse taal leren (vanaf 6 weken :) ) , en ga zo maar door. Deze programma's kosten minstens 80 dollar per 8 weken.

Al met al zou ik bijna gaan denken dat mijn kinderen (bijna 3 jaar en bijna 9 maanden) ernstig te kort schieten. Gelukkig zijn er ook nog mensen die dit te ver vinden gaan en nu heb ik een speelgroepje (al voor 2 jaar!) dat elke week samenkomt. Met vijf vriendinnen zitten we lekker bij elkaar, meestal met wat lekkers erbij terwijl de kids spelen. Daarna gaan we uit lunchen (ik denk dat Nederland 1 van de weinige landen is waar je je eigen boterhammetjes opeet) of maken we sandwiches en eten we in een park/speeltuin. Soms gaan we naar een zwembad, speeltuin, dierentuin, museum of iets anders. De kinderen zijn intussen echt vriendjes en kijken erg uit naar de speelgroep ochtend. Voor mijn dochter (nu nog erg klein) heb ik een andere speelgroep, 2 keer per maand, maar dat is niet zo'n hecht clubje als de van de oudste.

Speelgroepjes zijn erg in hier en ik vind het een ideale manier voor kinderen om sociaal bezig te zijn. Aangezien ze vlakbij aan het spelen zijn kun je ze terecht wijzen en leren met elkaar om te gaan op een manier zoals jij het het beste acht. Morgen gaan we naar een Doughnut Bakker waar de kinderen een toer krijgen met een bakkersmuts en waar ze na afloop hun eigen doughnut kunnen decoreren!. Lekker ongezond, maar ook erg leuk!

Lunchen doen we vaak bij een buffet restaurant of een saladebar. Kunnen de kinderen zelf kiezen welke groenten/fruit ze willen, wat voor vlees en of ze rijst, pasta of nog iets anders willen eten. Stukken beter dan Mc Donalds en ze vinden het 1 groot feest om zelf te kiezen wat ze willen.

In een ander restaurant wordt het toch al snel een hotdog, kipnuggets of een hamburger met friet....

Als ik in het park/speeltuin rondloop en ik hoor andere vrouwen tegen elkaar praten ben ik blij dat ik mijn eigen groepjes heb gevonden. Juist omdat ik thuis ben bij de kids kan ik het niet veroorloven om ze in alle clubjes te doen en om veel op vakantie te gaan. Alles is hier zo vreselijk duur!

Als afsluiting nog over preschool. Dat is een soort van peuterspeelzaal, vaak hoort het bij een kerk. Wij gaan zelf niet naar een kerk, maar dat maakt allemaal niet uit. Voor twee ochtenden per week betaal ik 170 dollar per maand. Inschrijfgeld was 100 dollar. Ik vraag me af of het in Nederland ook zo vreselijk duur is. Misschien kan iemand me daar eens wat meer over mailen?