Speerstra bezocht 30 Nederlanders die emigreerden in de periode na de Tweede Wereldoorlog en schreef hun verhalen op. Hoewel sommige emigranten goed terecht zijn gekomen en een gelukkig leven leiden, zijn er ook veel schrijnende verhalen. Verhalen waarin heimwee, verdriet en het gevoel nergens meer thuis te zijn de hoofdrol spelen. Wat dat betreft is de titel 'Het wrede paradijs' veelzeggend.
Vertrekken in onwetendheid
Wat vooral opvalt in Het Wrede paradijs is de enorme onwetendheid waarmee deze emigranten vertrokken. Je vraagt je soms af waar ze moed vandaan haalde. Wie anno 2013 emigreert weet veel meer van het land waar hij of zijn naar toe gaat. En zo niet, dan zoekt hij het even op met behulp van internet. Maar de generatie emigranten van na de Tweede Wereldoorlog sprong echt in het diepe.
En waar anno 2013 de pijn van het afscheid van familie en vrienden wordt verzacht door skype, internet en snelle verbindingen, was het afscheid vroeger vaak voorgoed. 'De achterblijvers ondergingen het afscheid van hun naasten als een levende begrafenis,' schrijft Speerstra hierover.
Nauwelijks ruimte, en opvang in kampen
In grote schepen begonnen ze aan hun avontuur. Tijdens de reis hadden ze nauwelijks ruimte, en de hygiène was slecht. Bij aankomst in het nieuwe land, werden ze eerst ondergebracht in kampen. Opnieuw met nauwelijks ruimte of privacy. Plotseling lijken de mensen die zich moeten behelpen in programma's als Ik Vertrek nog niet zo slecht af! Niet als je hen vergelijkt met Speenstra's emigranten.
Sommige emigranten namen meteen de boot weer terug naar Nederland!
Praktische informatie
Het wrede paradijs is voor 25 euro te koop bij bol.com. Het is geen handig of informatief boek voor mensen met emigratieplannen.
Het is vooral een stukje Nederlandse geschiedenis. En het werpt een nieuw licht om emigreren anno 2013: Wat een makkie!
