Schrijver en violist Laura Broekhuysen emigreerde voor de liefde naar IJsland, want haar man komt daar vandaan. In haar boek Winter IJsland schrijft ze over haar leven in IJsland.
Leven in IJsland
Winter IJsland gaat niet alleen over het leven in IJsland, maar heel specifiek over het leven in IJsland op een verlaten plek, waar verder vrijwel niemand woont. De ondertitel van haar boek is dan ook Mijn eerste jaar in een verlaten fjord. Laura Broekhuysen beschrijft haar leven daar in een poëtische stijl. Zo schrijft ze bijvoorbeeld:
'Ons uitzicht is een schilderij van een met sneeuw geverfde berg en stilstaand water. De suggestie van een rimpeling is er wel, maar het rimpelen zelf ontbreekt.'
Meer ruimte in je hoofd als je geïsoleerd woont
Wat mij het meest opviel is dat ze schrijft dat ze meer ruimte krijgt in haar hoofd doordat ze in een verlaten gebied woont.
'Een hoofd gaat synchroniseren met de plek waar het zich bevindt.In de stad stuit je voortdurend op muur, op mensen die je niet kunt zien en daarom niet niet kunt denken. (...)Goed, denken is een groot woord. Maar wat zich aan hersenactiviteit manifesteert krijgt in dit dunbevolkte, onbegroeide land de ruimte. '
Tegelijkertijd vraag ik me af of Laura daar wel gelukkig is. Zo krijg ik her en der de indruk dat door het gebrek aan andere mensen om zich heen ze zichzelf en het huishouden soms verwaarloosd. En dan niet op een manier waarop je daar gelukkiger van wordt.
Mijn conclusie over het boek Winter IJsland
Winter IJsland is poëtisch geschreven. Daar moet je van houden. Als je op zoek bent naar praktische informatie over emigreren naar IJsland is dit boek niet zo behulpzaam. Wel geeft het een kijkje in het leven op een geïsoleerde plek.
Flessenpost uit Reykjavik
Later schreef Laura Broekhuysen het boek Flessenpost uit Reykjavik. Daarin geeft ze meer een beeld over het dagelijks leven in IJsland. Of dat lijkt zo, omdat ze in dit boek ook deels in de stad Reykjavik wonen met hun inmiddels twee kinderen. Feitelijk geeft ze ook een beeld van het dagelijks leven in IJsland in Winter IJsland maar omdat ze dan heel geïsoleerd woont is dat veel meer beschrijvend over het landschap en zo.
In dit boek leer ik in ieder geval dat Laura het wel degelijk naar de zin heeft in IJsland. Weliswaar heeft ze heimwee, maar ze vindt het daar wel fijn.
Kinderen in IJsland
Heel interessant vond ik Laura's verhaal over het leven van kinderen in IJsland. Het is daar de norm dat kinderen tot hun zestiende na school meteen doorgaan naar de interne naschoolse opvang. Dat is ingesteld omdat kinderen van fulltime werkende ouders anders teveel aan hun lot werden overgelaten. Het aanbod is enorm: voetballen, knutselen, zwemles, schaakles, instrument bespelen. Het lukt Laura daarom ook niet goed om zelf een vioollespraktijk uit de grond te stampen. Daarin wordt eigenlijk al voorzien door de naschoolse opvang.
Afkomst en achtergrond spelen een marginale rol in IJsland. Buitenlandse kinderen integreren heel snel, en opvallend veel middelbare scholieren stroomt door naar de universiteit.
Integreren in een ander land
Ook intrigerend vond ik Laura's stelling over integreren in een vreemd land. Zo schrijft Laura dat je verplicht meer interactie moet hebben als immigrant. Ook heb je als immigrant geen recht van spreken. Integreren in een vreemd land doet veel met je identiteit. Laura schrijft: 'Wie ben je nog?'
Laura's observaties over wonen in IJsland
- Laura schrijft dat er in Reykjavik meer tolerantie is voor kindergedrag.
- In Reykjavik is het normaal om te zeggen dat je niet kunt komen, zonder te zeggen waarom je niet komt.
- Persoonlijke vragen stellen is ook niet de norm. Dan vindt men je al snel onbeleefd.
Winter IJsland van Laura Broekhuysen kopen?
Winters IJsland is te koop bij onder andere bol.com en je lokale boekhandel.
Geen opmerkingen
Een reactie posten